Als de spanning geladen is, een punt cruciaal is, een seconde het verschil maakt, een beslissing onterecht aanvoelt ... dan nemen emoties soms de bovenhand. Op dat moment ben je als trainer en speler zodanig gefocust en betrokken dat je er al eens snel een negatieve uitlating naar de scheidsrechter uitflapt en hem tot 'kop van jut' maakt.

Ook ouders en andere omstaanders laten zich hier soms door vangen. En dat is jammer, want scheidsrechters, juryleden of lijnrechters zijn ook maar mensen. Ze hebben het beste met de sport voor

en proberen hun veeleisende functie zo goed als mogelijk uit te voeren. In het heetst van de strijd en door complexiteit van spelregels nemen ze ongetwijfeld soms een verkeerde beslissing,

maar toch verdienen ze alle lof en waardering. Het hoofd koel houden, een voorbeeld zijn en je als trainer focussen op het spel is hier de boodschap.

Want trainers die kiezen op elk moment respect op te brengen voor officials, en die hun sporters leren correct omgaan met beslissingen, winnen aan wederzijds respect, een verdraagzamere sportwereld, een leuker spel, gemotiveerde sporters en fair play.